ได้ครับผมจัดให้แล้วนะ เป็น "โหน่ง หนุ่มเลือดอีสาน ที่มีฝีมือด้านช่างไทยท้องถิ่น" จริงๆ อย่าเพิ่งหมดกำลังใจไปก่อนนะครับ เพราะโหน่งเองก็มีฝีมือนะ แต่ถ้าจะให้เทียบกับลายไทยแบบที่ผมวาดอยู่เป็นประจำ ก็อาจจะพูดได้ตรงๆ ว่า "ยังต้องฝึก+หัดอีกมาก" โดยถ้าดูจากครุฑรูปนี้ เรียกได้ว่าสัดส่วนของตัวภาพจริงๆ ยังไม่ได้เลย (หัวโต แขนสั้น มือเล็ก) แต่ที่ผมเห็นก็คือ ความมีเอกลักษณ์แบบชาวอีสานนั่นเอง (ผมตั้งเอาเองว่า "ลายท้องถื่น") โดยดูได้จากฮูปแต้มโบราณบนผนังสิม (โบสถ์ ในภาษาอีสาน) ถึงจะดูกึ่งการ์ตูนนิดๆ แต่ก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบ คล้ายเด็กๆ หัดวาด (อืม..โหน่งก็ยังเป็นเด็กวัยรุ่นอยู่นะ) แต่ถ้าสนใจจะพัฒนาการวาดต่อไปในสไตล์ช่างแบบอื่น ก็สามารถศึกษาได้ครับ (ในนี้ก็พอมีส่วนหนึ่งนะ) เพราะโหน่งเองก็มีทั้งความสนใจ และฝีมือเป็นทุนรอนอยู่แล้ว

    รูปครุฑแบบสไตล์ช่างภาคกลาง ผมเคยเขียนสอนไว้บ้างแล้ว ดูได้ที่ 'ต่อยอด' ๙, ๑๐, ๑๑ และที่ผมเคยสอน ป่าน สรุทต์ คลิกที่นี่ กับหนึ่ง ณัฐวุฒิ คลิกที่นี่ ขอให้โหน่งวาดเล่นๆ ให้สนุกนะครับ (๑๖ ม.ค. ๒๕๕๓)