คราวนี้เอื้องแซะมาแปลกครับ เพราะนอกจากจะส่งภาพวาดลายเส้น ซึ่งเป็นผลงานของตัวเองมาแล้ว ยังส่งภาพถ่ายโบราณแถมมาให้ดูอีก ๓ ภาพด้วยครับ (สงสัยคงประทับใจที่ครั้งก่อนผมเสิร์จหารูปเทียบชุด "ก๋องนม" ให้ดูประกอบแหงมๆ หะๆ ^_^') แต่น่าเสียดายอยู่อย่างนึงครับว่า ไม่ได้อธิบายรายละเอียดของภาพแต่ละภาพมาด้วยเลย ทำให้ไม่รู้ว่ารูปถ่ายโบราณชุดนี้ เป็นรูปของกษัตริย์พม่าองค์ไหน..?
    แต่จากคำบรรยายของเอื้องแซะ ผมพบคำแปลกๆ ที่ไม่คุ้นเลย คือ "ลุนตยาอฉิก" ซึ่งก็คือ..ชื่อของผ้านุ่งทอลาย หรือซิ่นจกแบบภาคเหนือ ที่ทอด้วยเทคนิคพิเศษ อย่างที่เอื้องแซะอธิบายมานะครับ แต่ผมขอบอกตามตรงนะ (ยังไงๆ ให้ถือว่า..เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวของผมคนเดียวนะครับ T^T) ผมว่าชุดกษัตริย์แบบพม่านี่ ดูเทอะทะมากเลยครับ มันโป่งๆ พองๆ ยังไงไม่รู้สิ ท่าทางเวลาจะลุก จะนั่ง จะเดินเข้าห้องน้ำ คงไม่ค่อยสบายนะ เพราะมัวแต่ติดผ้านุ่งที่โป่งๆ พองๆ เต็มตัวไปหมด หะๆๆ ^^..

    เอ้า...มาวิจารณ์รูปกันต่อดีกว่า รูปนี้เอื้องแซะก็วาดได้ดีเหมือนเคยนะครับ เส้นโค้งวาดได้อ่อนหวานดีครับ แต่ให้สังเกตข้อต่อระหว่างมือกับแขนสักนิดนะครับ ยังวาดได้ไม่งามนะ เพราะมันดูเหมือนสายยางมากกว่าข้อมือ เอ..จะนึกออกมั้ยเนี่ย..? เอื้องแซะดูมือที่ยกใกล้กับคางนะครับ เห็นตรงข้อต่อมั้ย ช่วงที่ฝ่ามือเชื่อมกับแขนน่ะครับ เอื้องแซะวาดซะโค้ง จนดูเป็นสายยางไปเลย ผมแนะนำให้ยกมือตัวเองขึ้นมา แล้วทำท่ากรีดนิ้วแบบเดียวกับในรูปดูก็ได้ครับ จะเห็นว่า..ช่วงต่อระหว่างฝ่ามือกับแขน หักลงเป็นมุมเหลี่ยมนิดหน่อย เห็นมั้ยครับ ถ้าจะวาดให้ดูเป็นธรรมชาติ มันจะไม่โค้งจนกลมแบบที่เอื้องแซะวาดมานะครับ ไม่งง..เนอะ ยังไงให้ลองไปดู "แบบมือ" ที่ผมวาดสอนเมธ์ เพิ่มเติมได้นะครับ คลิกที่นี่ เลยครับ (๒๕ ต.ค. ๒๕๕๓)