|
| |
ยู หนุ่มจากรั้ว ม.ราชภัฏสวนดุสิต ที่สนใจการวาดภาพเทพเจ้าในศาสนาฮินดู ในรูปแบบจิตรกรรมไทย ส่งผลงานมาร่วมแสดงอีก ๑ ภาพครับ ระเบียง 'วาดเล่น ๆ กับ จิด-ตระ-ธานี' ยินดีที่ได้นำเสนอผลงานยูครับ
| |
โสภณวิชญ์ เสรีมงคลนิมิต (ยู) , ๓๐ ปี
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต (คณะวิทยาการจัดการ เอกการจัดการทั่วไป) , จ.กรุงเทพฯ
แรงบันดาลใจ : ขอบคุณอาจารย์มากครับ ที่วิจารณ์และให้ความรู้ครับ ภาพนี้เป็นแบบร่างที่ผมวาดไว้ พร้อมกับรูปที่เคยส่งมาให้วิจารณ์คราวก่อน แต่ยังไม่เคยส่งมาครับ ผมเลยเอาคำวิจารณ์ของอาจารย์ และลองศึกษาภาพจิตรกรรมเก่าๆ แล้วลองแก้ไข ตามคำบอกกล่าวของอาจารย์ครับ ขอบคุณครับ ^^
ส่งผลงานเมื่อ  ๒๘ มี.ค. ๒๕๕๕)
|
|
|
|
|
|
| |
ความพอดีเป็นส่วนสำคัญมากของลายไทยนะครับ เพราะผลงานจะออกมาดีหรือไม่ดี ก็ขึ้นอยู่กับจังหวะ ช่องไฟ ความลื่นไหลของตัวลาย ซึ่งทั้งหมด ต้องอยู่ในหลักของความพอดีนี่แหละครับ ต้องไม่มากไป หรือน้อยไป ถึงจะออกมา..งามสมส่วน ส่วนใหญ่ผมจะแนะนำยู ก็เรื่องให้พอดีนี่แหละครับ ภาพนี้ยูก็วาดออกมาได้ดีเช่นกันครับ แต่ปัญหาที่ยังคงอยู่และต้องแก้มีอีก
๑). มงกุฎทรงน้ำเต้า น้ำเต้าค่อนข้างสูง และใหญ่ไปหน่อยครับ ไม่ค่อยงาม เวลาวาดมงกุฎ ให้ลากเส้นกำหนดปลายยอดบนสุด โดยลากจากกึ่งกลางศรีษะ (ถ้าเป็นใบหน้าด้านเพล่ หรือมุม ๔๕ องศาแบบนี้ ต้องให้เส้นตั้ง อยู่กึ่งกลางของลำคอด้วยนะครับ) แล้วลากเส้นสอบจากจุดยอด ให้ดิ่งลงมาที่ขอบศรีษะ ที่สวมมงกุฎทั้งสองด้าน แต่ต้องลากเส้นให้เป็นทรงสามเหลี่ยมแบบ "จอมแห" นะครับ (ดูคำอธิบายทรง "จอมแห" ที่ผมแนะนำ เจตนิพัทธ์ คลิกที่นี่) มงกุฎทรงน้ำเต้าแบบนี้ ให้วัดขนาดความยาวของใบหน้า แล้วเพิ่มความสูงขึ้นไปอีกนิด (ไม่ต้องมากนัก) ก็จะได้ความสูงที่พอดีครับ
๒). นิ้วแต่ละนิ้ว ยังแลดูยาวเกินไปนะครับ ดูคล้ายกิ่งไม้แหลมๆ ยังไม่พอดีครับ
๓). ช่วงสะโพกถึงหัวเข่า (ขาท่อนบน น่อง) ต้องให้สั้นลงกว่านี้อีกหน่อยครับ (ถ้าเทียบกับขนาดลำตัวนะ) ยังดูยาวไป พอปรับแล้ว ความยาวส่วนหน้าแข้ง ก็ต้องปรับให้สั้นลง เพื่อให้รับกันด้วยนะครับ.... จริงๆ อีกนิด..เดียวเอง ใกล้จะพอดีแล้ว
๔). หางหงส์ลายยังไม่ค่อยพริ้วครับ ดูแข็ง อ้วน หนัก ควรจะซอยตัวกระหนกให้ถี่กว่านี้หน่อย (ซัก ๗ - ๙ ตัว) ในภาพนี้มีกระหนกแค่ ๓ ตัว สำหรับช่วงหางที่ใหญ่ขนาดนี้ จะทำให้ลายแลดูโตเกินไป ไม่สวยครับ (ถ้าเทียบกับลายเครื่องประดับเล็กๆ บนตัวพระพรหมนะครับ)
อ้อ...อีกอย่างครับ ภาพนี้หงส์หันหน้ามุ่งไปทางขวา แต่..พระพรหม กลับหันไปทางซ้าย ดูไม่ค่อยสัมพันธ์กันครับ เหมือนต่างคนต่างไป ถ้าเผลอๆ หงส์เดินไม่ระวัง ในขณะที่พระพรหม (ใบหน้าหลัก) เอาแต่มองย้อนไปด้านหลัง เกรงว่าจะตกหลังหงส์เอาง่ายๆ นะครับ ^^..
ใจเย็นๆ นะครับ ค่อยๆ ปรับแก้ไป เพราะเท่าที่ผมเห็นส่วนใหญ่ หลายๆ คน (ที่พื้นฝีมือดี) มักใส่รายละเอียดได้ดี แต่..มาตกม้าตายตรงจังหวะ สัดส่วน ความพอดี นี่แหละครับ อาจเป็นเพราะไม่เคยฝึกพื้นฐาน อย่างที่ผมเคยเรียนในสถาบันมาก็ได้ครับ ส่วนใหญ่พอเห็น ชอบปุ๊บ ก็ลงมือวาดๆ เลย (ขาดผู้รู้แนะนำ เลยติดแบบอย่างผิดๆ มาตลอด) สุดท้ายเลย แป้ก.! ถึงรายละเอียดจะดี แต่ถ้าสัดส่วนยังไม่ลงตัว ก็ทำให้เราเทิร์นโปร ได้ยากหน่อยนะครับ ขยันๆ เข้าไว้นะครับ ฝีมือ..ยูดีอยู่แล้ว ขอให้วาดเล่นๆ ให้สนุกครับ (๑ เม.ย. ๒๕๕๕)
|
|
|
|
|
|
 |
| |
|
 |
|
| |
|
| |
Create and Maintained by JitdraThanee Copyright © 2008-2014 by JitdraThanee.com, All Rights Reserved. Best viewed 1280x800 pixels. |
|
