ภาพนี้ดอยปุยส่งมาให้ผมนานมากแล้วครับ แต่ติดตรงที่ว่า โปรไฟล์..ยังไม่ครบ ผมเองก็พย๊าม..พยาม ติดต่อกลับ โดยส่งเมลแจ้งปัญหาไปตั้ง ๒ หนแล้ว แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง...กลับหายเข้ากลีบเมฆไปเฉยๆ ซะงั้น จนเมื่อไม่กี่วันมานี้เองครับ ที่ดอยปุยแอดขอผมเป็นเพื่อนใน FB ก็เลยถึงบางอ้อว่า "หนู..ไม่ได้เช็คเมลมานานแล้วค่ะ" (คาดว่า ก็น่าจะตั้งแต่สังคมไทยเรา มีปรากฏการณ์ Facebook นั่นแหละครับ การเข้าเช็คเมลเรื่อยๆ เป็นประจำ เลยกลายเป็นหมันไป)

    เอ้า...บ่นเพลิน (อีกละ -_-)" มาดูภาพนี้กันต่อดีกว่าเนอะ ดอยปุยวาดใช้ได้ครับ แต่สัดส่วนตัวนางตัวนี้ ยังต้องปรับแก้อีกหลายๆ จุดเลยนะ ผมได้เสิร์จหาภาพต้นฉบับ ซึ่งเป็นภาพวาดสกุลช่างล้านนา อายุเก่าแก่กว่า ๑๐๐ ปี แล้ว จากจิตรกรรมฝาผนัง วัดหนองบัว จ. น่าน (ภาพคู่นี้ มาจากเว็บท่องเที่ยว 'สะดุดตา' www.sadoodta.com) หนูลองเทียบดูกับภาพต้นฉบับขวามือนะ จะเห็นว่าตัวแม่หญิงถือดาบคู่ (บู๊..น่าดูเลยนะครับ) ของหนู จังหวะ ท่าทาง และสัดส่วนยังไม่ได้นะครับ ส่วนแรกเลยคือ ศรีษะ-ลำคอ ยังไม่ได้รูปเท่าที่ควรครับ ยังปรับได้อีก ส่วนลำตัวหนูก็วาดลีบ ตรงเกินไป ต่อมาดูแขนทั้งสองข้างนะ จังหวะการงอแขนยังไม่ได้ครับ มาต่อที่สะโพก ตัวนางที่หนูวาดไม่ค่อยมีสะโพกนะครับ (เหมือนผู้ชายก็ไม่ปาน) สุดท้ายคือจังหวะการก้าวเท้า ที่ยังไม่ค่อยทะมัดทะแมงเท่าที่ควรครับ

    มีเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับลักษณะเฉพาะ ของศิลปะสกุลช่างล้านนา มาเล่าแถมให้ฟังครับ ซึ่งจะต่างจากสกุลช่างเมืองหลวงอย่างภาคกลางมาก ที่เห็นได้ชัดเลยก็คือ งานช่างหลวงแบบภาคกลาง จะนิยมวาดตัวละครให้มีลักษณะท่าทางแบบนาฏลักษณ์ ในขณะที่งานสกุลช่างล้านนา จะวาดท่าทางของตัวละครในลักษณะที่ดูเป็นธรรมชาติ ซื่อๆ มากกว่า การวาดมือและเท้าก็เป็นแบบอย่างพื้นเมืองแท้ ซึ่งต่างจากช่างหลวงในกรุงเทพฯ มาก แต่กลับให้ความรู้สึกที่มีเอกลักษณ์ มีกลิ่นไอเฉพาะตัว และงดงามไปอีกแบบ

    ดอยปุยพัฒนาผลงานต่อไปเรื่อยๆ นะครับ ขอให้วาดเล่นๆ ให้สนุกครับ (๔ ต.ค. ๒๕๕๖)