|
 |
 |
| |
ด.ช. ปัน ส่งผลงานลายไทยมาแบบ มาราธอน (หลังจากทิ้งห่างจากภาพคราวที่แล้วไปปีเศษๆ) ทีเดียวกระหน่ำ somersault พร้อมกันถึง ๑๖ ภาพเลยครับ ระเบียง 'วาดเล่น ๆ กับ จิด-ตระ-ธานี' ขอร่วมชื่นชมผลงานลายไทยของหนูน้อยวัย ๑๐ ขวบ คนนี้อีกครั้งครับ
| |
ด.ช. สิรวิชญ์ จตุรภัทรานนท์ (ปัน) , ๑๐ ขวบ
โรงเรียนธัมมสิริศึกษา สัตหีบ , จ.ระยอง
แรงบันดาลใจ : ภาพที่ ๑ : ครูสั่งให้วาดครับ แบบจากหนังสือประวัติพระพิฆเนศ
ภาพที่ ๒ : คิดเองครับ ตอนนั้นโดนยักษ์ตัวนั้นอมอยู่ เพราะอยากกินขนม ใช้ดินสอ EE วาดครับ
ภาพที่ ๓ : วิรุณมุข กายสีเขียว ปากขบ ตาโพลง สวมกระบังหน้ามีเกี้ยวรัดจุก (ชฎาเด็ก)
ภาพที่ ๔ : ภาพกุมภกรรณ กายสีเขียว สวมกระบังหน้า ปากแสยะ ตาโพลง เป็นน้องคนที่ ๑ ของทศกัณฐ์
ภาพที่ ๕ : ภาพเสนายักษ์นิรนาม ?
ภาพที่ ๖ : ภาพทัพนาสูรถูกสุครีพตัดแขน ส่วนศรที่ปักหัววาดขึ้นเองทำให้ดูโหดขึ้น
ภาพที่ ๗ : อสูรกุมพล เมื่อก่อนเป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์ แต่ไปรักกับนางรับใช้ของพระอิศวรจึงถูกสาปให้เป็นยักษ์ที่มีเพียงครึ่งตัว
ภาพที่ ๘ : ภาพยักษ์ในจินตนาการครับ
ภาพที่ ๙ : หนุมาน
ภาพที่ ๑๐ : ภาพพญาขรแห่งเมืองโรมคัล กายสีเขียว ปากขบ ตาจระเข้ สวมมงกุฎจีบ เป็นน้องคนที่ ๓ ของทศกัณฐ์
ภาพที่ ๑๑ : ภาพไพนาสุริยวงศ์ หรือทศพิน เป็นลูกของทศกัณฐ์กับนางมณโฑ เป็นลูกคนสุดท้อง
ภาพที่ ๑๒ : ภาพพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ภาพที่ ๑๓ : อสูรปักษา (ครึ่งยักษ์ครึ่งนก) ครับ
ภาพที่ ๑๔ : ครุฑยุดนาค ใช้ดินสอ EE วาดครับ
ภาพที่ ๑๕ : เหราสู้กัน จับเด็กเป็นตัวประกันด้วย
ภาพที่ ๑๖ : ภาพนางยักษ์อากาศตะไล เสื้อเมืองแห่งกรุงลงกา กายสีแดงเสน มี ๔ หน้า ๘ มือ สวมมงกุฎทรงน้ำเต้า ๕ ยอด ปากแสยะ ตาโพลงถืออาวุธครบมือ
ส่งผลงานเมื่อ  ๒๗ พ.ย. ๒๕๕๓)
|
|
|
|
|
|
| |
อ่ะ รูปนี้ดูเหมือนจะแฝงคติธรรมซะด้วยสิ ที่บอกว่าถูกยักษ์ตัวนั้น "อม" น่าจะเป็นยักษ์ที่ชื่อว่า กิเลส ตัณหา นั่นเองใช่มั้ยครับ? แต่ความจริงก็คือ เราเองนั่นแหละที่ปล่อยให้เจ้ากิเลส ตัณหา เป็นฝ่ายเข้ามาครอบงำเราต่างหาก เพราะ...รู้ไม่เท่าทัน (โง่ นั่นเอง) ทำให้ตัณหาค่อยๆ พัฒนาจากตัวเล็กๆ จนกลายเป็นตัวใหญ่ๆ เล่นงานเข้า จนมันถือบังเหียนบงการเราได้สำเร็จ แต่ถ้ารู้เท่าทันเมื่อไหร่ ตัณหาจะไม่มีวันโต จนครอบงำจิตใจเราได้เลย เพราะมันเองก็ "ไม่เคยมีตัวตนมาก่อน" แต่เพราะความไม่รู้จักมันตามความเป็นจริง ทำให้เราเชื้อเชิญแขกตนนี้เข้าบ้าน และสุดท้ายมันก็จัดการเผาผลาญบ้านเจ้าของเสียอีก หะๆ บ่นเพลินเลย รูปนี้วาดได้ดีครับ ดูเหมือนๆ จะบอกอะไรบางอย่าง ถ้านิพพาน (รากศัพท์แปลว่า "ดับ") ข้างบน จะหมายถึงการไม่กลับมาทุกข์อีก เพราะรู้เท่าทันตัวตัณหา จนมันไม่สามารถสร้างภพใดๆ ได้อีก อีกทั้งรู้เท่าทันกระบวนการ การทำงานของมัน จนสามารถตัดวงจรได้สำเร็จ ก็เหมือนกับเราหยุดให้อาหาร มันก็จะฝ่อไปเองล่ะครับ : จิด-ตระ-ธานี (๘ ธ.ค. ๒๕๕๓)
|
|
|
|
|
|
 |
| |
|
 |
|
| |
|
| |
Create and Maintained by JitdraThanee Copyright © 2008-2014 by JitdraThanee.com, All Rights Reserved. Best viewed 1280x800 pixels. |
|
