คราวนี้กฤษณ์ส่งภาพหนุมานใน "ท่าปวดหมอง" มาครับ ^^.. เป็นลีลาแปลกๆ ที่ไม่ค่อยพบเห็นในการวาดภาพไทยซักเท่าไหร่ เลยทำให้ดูแปลกตาดี โดยรวมๆ ใช้ได้ครับ แต่การวาดมือต้องปรับปรุงนะ โดยเฉพาะมือที่แปะบนศรีษะทำท่าปวดหมองนี่ คล้ายหัวไชเท้าเลยครับ (ช่วงที่ต่อกับขั้วลำต้นเขียวๆ น่ะ) คืออุ้งมือลีบลงในช่วงที่นิ้วต่อ จริงๆ ต้องวาดให้กว้างออกมามากกว่านี้อีกหน่อยนะ (ดูตัวอย่างการวาดมือ "ตัวพระ-นาง" ที่ผมสอนเมธ์ คลิกที่นี่ ครับ)

    อ้อ..ขอแนะนำเพิ่มเติมอีกนิดครับ หลักการวาดมือ-เท้า ของตัวละครที่เป็น ตัวพระ-นาง และ ยักษ์-ลิง ในจิตรกรรมไทยแบบโบราณนั้น จะแตกต่างกันค่อนข้างมากครับ เพราะตัวพระ-นาง การวาดมือ-เท้า จะต้องวาดให้อ่อนช้อยเรียวงาม (แบบเดียวกับที่ผมวาดสอน เมธ์ ครับ) แต่ถ้าเป็นตัวยักษ์หรือตัวลิง การวาดมือ-เท้า ช่างจะวาดให้อ้วนๆ ป้อมๆ หน่อย เพราะจะต้องดูแข็งแรง และบึกบึน ในที จะไม่เรียวงาม อ่อนช้อยมากๆ และไว้เล็บยาว เหมือนกับตัวพระตัวนางนะครับ และที่พิเศษอีกอย่างก็คือ การวาดเท้าของตัวลิงนั้น จะวาดไม่เหมือนกับการวาดเท้าของคนหรือยักษ์เลย แต่จะวาดลักษณะเดียวกับเท้าลิงในธรรมชาติ คือ ดูแล้วจะเหมือนกับมือใหญ่ๆ มากกว่าเท้า
    กฤษณ์ดูตัวอย่างจากภาพ "หนุมาน" ที่ผมนำมาจากจิตรกรรมฝาผนังเรื่อง "รามเกียรติ์" ประดับพระระเบียงคด ภายในวัดพระศรีรัตนศาสดาราม หรือ วัดพระแก้ว ทางขวามือได้เลยนะครับ (ภาพนี้ช่างวาดทรวดทรง และลีลาหนุมานได้งามมากๆ เลยครับ) จะเห็นว่าเท้าทหารเอกของพระรามนั้น จะต่างมือเลย คือสามารถจับสิ่งของต่างๆ ทั้งขวานและหอกได้ด้วยครับ ^^ ขอให้กฤษณ์วาดเล่นๆ ให้สนุกครับ (๑๔ พ.ย. ๒๕๕๓)